Wojciech Tochman wiek
Wojciech Ukasz Tochman, dziennikarz i powieściopisarz z Polski, urodził się 12 kwietnia 1969 roku w Krakowie.
Mimo że był wtedy jeszcze gimnazjalistką w liceum, jego pierwszy tekst, który został opublikowany, ukazał się w numerze młodzieżowego tygodnika „Na uno” z 1987 roku. W 1990 roku Hanna Krall z Gazety Wyborczej zatrudniła go jako reportera; to był początek jego kariery dziennikarskiej. Pierwsze opublikowane dzieło Tochmana nosiło tytuł „Opowieść o dobrym księgowym”. W Gazecie Wyborczej do 2004 roku pracował pod kierunkiem Magdy Szejnert. Większość jego artykułów i reportaży ukazywała się w dodatku „Gazeta Duy Format” do czerwca 2019 roku, aktualna rok. W latach 1996-2002 był gospodarzem programu o zaginionej osobie „Kto widział, kto wie?” w TVP1. Od momentu powstania w 1999 roku prowadzi Fundację ITAKA, której celem jest pomoc bliskim osób zaginionych oraz osobom, które mogły się z nimi spotkać. Od 2009 roku pełni funkcję członka Rady Fundacji z prawem głosu jako założyciel organizacji.
Odpowiada za planowanie i realizację wszystkich działań Klubu HEBAN. W latach 2009-2016 organizacja charytatywna Heban Club oferowała pomoc dzieciom ze społeczności Nyakinama w Rwandzie. W 2018 r. zaczął wnosić wkład finansowy w świadczenie opieki psychiatrycznej w Kambodży i od tego czasu utrzymuje tę praktykę.
Zarówno Centrum Kultury Rzeczywiste w Warszawie, jak i klub i księgarnia „Wrzenie Świata” przy ul. Gaczyski został założony w 2009 roku przez niego wraz z wspólnikami Pawłem Goliskim i Mariuszem Szczygiem. Od 2009 roku wykłada w Instytucie Reportażu, który jest częścią założonej przez niego Polskiej Szkoły Reportażu. W latach 2009-2017 zasiadał w zarządzie Fundacji Instytut Reportażu. Od 2017 roku pełni funkcję członka Rady Fundacji jako założyciel organizacji.
W latach 2017-2019 był członkiem międzynarodowego jury, które decydowało, kto zdobędzie nagrodę UNESCO/Guillermo Cano World Press Freedom Prize.
Książki
Wojciech Tochman jest autorem różnorodnych prac, z których część to „Jakbyś jadł kamień” i „Dziś narysujemy śmierć”. Wojciech Tochman pisał też: „Jakbyś jadł kamień”. Pierwsza z nich wyjaśnia, co dzieje się po zakończeniu czystek etnicznych i konfliktu między Serbami a muzułmanami. Główna bohaterka, dr Ewa, to antropolog sądowy, który bada masowe groby i rekonstruuje szkielety. Daje je swoim bliskim, aby mieli możliwość ostatniego pożegnania. Po drugie, ludobójstwo w Rwandzie. Publiczności prezentowane są wywiady, które Tochman przeprowadził zarówno z ofiarami, jak i sprawcami, zarówno Tutsi, jak i Hutu, oraz osobiste świadectwo Leonarda.
Oprócz bycia dziennikarzem Gazety Wyborczej, Wojciech Tochman jest uznawany za jednego z najczęściej tłumaczonych autorów polskiej literatury faktu. Holenderski, angielski, francuski i włoski są jednymi z wielu języków, na które przetłumaczono jego pisma, oprócz wielu innych. Powieść Tochmana „Like Eating a Stone” (2002), opowiadająca o życiu w powojennej Bośni i Hercegowinie, była nominowana do Nagrody Literackiej Nike i Prix Témoin du Monde, które przyznawane są przez Radio France International.
Od zakończenia wojny Wojciech Tochman wielokrotnie podróżował do Bośni. Książka Like Eating a Stone: Surviving the Past in Bośni opiera się na jego własnych doświadczeniach oraz wywiadach z innymi ocalałymi w Bośni, którzy przeżyli konflikt.
Autorka szczegółowo opisuje losy pań, których członkowie rodzin zostali zabici lub wzięci do niewoli podczas konfliktu. Kobiety są konsekwentnie pokazywane jako najzdolniejsze wojowniczki, podobnie jak Ewa Klonowski, Polka, która stara się identyfikować ciała. Autorzy tacy jak Tochman przyczyniają się do zachowania historii wysiłków Bośni, aby ukryć jej okropności przed opinią publiczną.
⦁ Dzisiaj narysujemy śmierć by Wojciech Tochman
⦁ Eli, Eli by Wojciech Tochman
⦁ Pianie kogutów, płacz psów by Wojciech Tochman
⦁ Schodów się nie pali by Wojciech Tochman
⦁ Bóg zapłać by Wojciech Tochman
⦁ Like Eating a Stone: Surviving the Past in Bosnia by Wojciech Tochman
⦁ Wściekły pies by Wojciech Tochman
⦁ Córeńka by Wojciech Tochman
Instagram
@wojciech.tochman
