Dzikowska wiek

Dzikowska wiek; Jest polską historyczką sztuki, sinologiem, podróżniczką, dokumentalistą i autorką. Urodziła się 19 marca 1937 w Międzyrzecu Podlaskim. Wyprodukowała wiele książek, a także audycje telewizyjne, audycje radiowe i artykuły w prasie polskiej i zagranicznej.

Przodek Elżbiety, ojciec Elbiety, był oficerem łącznikowym w Armii Krajowej. Po wzięciu do niewoli przez Niemców był sądzony na Zamku Lubelskim i ostatecznie skazany na śmierć. Został postrzelony i zabity podczas próby ucieczki dzień przed planowaną egzekucją.

Musiała uzyskać pozwolenie od redakcji pisma na pracę w „Chinie”, aby kontynuować pracę w sekcji Ameryki Łacińskiej „Kontynenty” i musiała to robić do czasu rozwiązania pisma w 1964 r. i utworzenia redakcji ustanowiony dla „kontynentów”. Stanowisko Elżbiety jako redaktora w redakcji „Kontynenty” zbliżyło ją do świata fotografii. Pracowała dla „Kontynentów” przez dwadzieścia lat, w tym czasie podróżowała z aparatem po całej Ameryce Łacińskiej. Dopiero w 1974 roku poznała Tony’ego Halika, zdała sobie sprawę, o ile lepszy jest on jako operator, iw rezultacie podjęła decyzję o porzuceniu kariery operatora. Razem wyprodukowali ponad trzysta filmów i odcinków dla telewizji, które są częścią serii Pepper and Vanilla.

Razem z Tonym Halikiem był producentem długoletniego i entuzjastycznie przyjętego przez krytykę programu TVP „Pieprz I Wanilia”. Ten serial dokumentalny jest prawdopodobnie najdłużej emitowanym w Telewizji Polskiej do tej pory. Cechą wyróżniającą było to, że pojawiła się w okresie, w którym podróżowanie było ograniczone. Pozycja wystawy jako „okna na świat” stała się jeszcze bardziej istotna dla osób mieszkających w Polsce w wyniku wzmożonych kontroli paszportów i restrykcji nałożonych na możliwość swobodnego podróżowania obywateli polskich po całym świecie.

Po śmierci Tony’ego w 1998 roku skupiła się na promowaniu polskich atrakcji turystycznych poprzez programy telewizyjne inspirowane groszkiem i kapustą.

To ona zainicjowała powstanie pomnika ku czci inżyniera Ernesta Malinowskiego, odpowiedzialnego w 1996 roku za budowę najwyższej linii kolejowej na świecie (do otwarcia kolei tybetańskiej w Chinach w 2006 roku).

Elżbieta Dzikowska została wyróżniona wieloma ważnymi nagrodami. Za te powieści Groch I Kapusta, Tony Halik i ja zostaliśmy uhonorowani nagrodą Wiktora w 1986 r. oraz nagrodą Bursztynowego Motyla przyznaną przez Arkadego Fiedlera. Podróżuj po całej Polsce! (2006), który zdobył Grand Prix magazynu National Geographic Traveler w plebiscycie czytelników „Travelery 2007”, czy Zoty Hippolytus, między innymi, to tylko kilka przykładów (2014).

Ponadto zebrała pochwały za wiele artykułów, z których jeden zatytułowany jest „Nie jest łatwo być Hindusem”. Limaskie ABC, seria „Kontynenty” Wydawnictwa Iskry w 1976 roku, wydawnictwo Wydawnictwa Książka i Wiedza „Limaskie” z 1982 roku. 1970, Hombre w 1973, Vilcabamba – Ostatnia Stolica Inków w 1979. Czarodzieje w 1984, Dom Słowa Polskiego w 1991. Inne jego dzieła to Polacy w sztuce świata , który został opublikowany przez Rosikon Press w 2001 roku oraz Peas and Cabbage, Volume 2, który został opublikowany przez Rosikon Press w 2005 roku.

Popkultura do dziś nawiązuje do relacji, jaką Tony Halik miał z Elbietą Dzikowską. Elżbietę Dzikowską zmusił do chichotu Tony Halik, który po raz pierwszy przedstawił temat skoczków Acapulco. Kiedy wreszcie się skończyło, wyłączyła telewizor. Była żoną tego „zabawnego faceta” przez 24 lata, zanim zmarł. Wspólnie wyprodukowali ponad 300 filmów i programów telewizyjnych, podróżując po całym świecie. Mówi, że jest teraz na wycieczce i przez cały czas myśli o nich dwojga.

Elżbieta uważa, że ​​starzenie się wcale nie jest czymś, o co należy się martwić. Jeśli ktoś ma szczere pragnienie zrobienia czegoś, powinien iść dalej pomimo trudności, jakie napotyka po drodze. Jej demencja jest w całości wynikiem jej stanu psychicznego. Aby utrzymać sprawność fizyczną, chodzi na spacery, jeździ na rowerze, pływa w basenie, lata balonami na ogrzane powietrze i lata na lotniach. Lubi pić czerwone wino. Jest również bardzo oddana swojej pracy i poświęca jej wiele godzin. Wciąż ma zapał i entuzjazm, aby osiągnąć swój cel dzięki hobby i pasjom, które realizuje