Erwina rys ferens choroba

Erwina rys ferens choroba; Erwina Lilia Rys-Ferens była mistrzynią w łyżwiarstwie figurowym, która zdobyła tytuły w Polsce, Europie i na świecie. Zdobyła również medal olimpijski (ur. 19 stycznia 1955 w Elblągu, zm. 20 kwietnia 2022).

Po uzyskaniu dyplomu z Liceum w Elblągu w 1974 r. Ry-Ferens kontynuowała naukę na Akademii Wychowania Fizycznego. Po przejściu na emeryturę pracowała jako trener łyżwiarstwa szybkiego.

Uczestniczyła w całym zakresie dystansów na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1976, 1980 i 1988, od 500 metrów do 3000 metrów. Brała udział w olimpijskich biegach na 3000 i 1500 metrów w latach 1980, 1984 i 1988 i za każdym razem zajmowała piąte miejsce (3000 m).

Pełniła funkcję zastępcy dyrektora w Urzędzie Marszałkowskim Marszałka Województwa Mazowieckiego. W końcu została głównym specjalistą w zarządzie miasta Warszawy po przejściu przez kolejne stopnie.
Była mistrzynią Polski, zdobywając 83 tytuły i 50 rekordów krajowych w dyscyplinie łyżwiarstwa szybkiego.

Czterokrotnie startowała w igrzyskach olimpijskich, w Innsbrucku w 1976, Lake Placid w 1980, Sarajewie w 1984 i Calgary w 1988 i za każdym razem wielokrotnie kończyła w pierwszej dziesiątce (najwyższa pozycja była piąta).

Jej związek z partią polityczną był związany z Krajową Partią Emerytów i Emerytów. Była kandydatką SLD-UP w wyborach do Sejmu w 2001 roku, startując z listy kandydatów tej partii. Jako kandydatka z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego zwyciężyła w wyborach na radnego sejmiku mazowieckiego w 2002 roku. Próbowała kandydować z listy PSL w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku i wyborach do Sejmu w 2005 roku, ale obie próby nie powiodły się.

W 2006 r. została ponownie wybrana do sejmiku województwa, tym razem z listy Prawa i Sprawiedliwości. W 2007 roku złożyła rezygnację na rzecz klubu PiS i ponownie zaczęła uczęszczać na zebrania klubu radnego PSL. Była zamężną matką dwójki dzieci.

Tragiczną wiadomość o odejściu łyżwiarza po raz pierwszy podzielił Rafa Tataruch, prezes Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego. W tym okresie była zaangażowana w walkę z rakiem. W pewnym momencie jej nastoletnich lat jej ciało zaczęło odpierać ciężką pracę i rygorystyczne treningi, którym wcześniej je poddawała.

Nie była w stanie chodzić, ale Erwinia Ry-Ferens nigdy nie traciła nadziei, że pewnego dnia będzie mogła samodzielnie zejść z wózka inwalidzkiego i znowu chodzić. Zmarła 20 kwietnia 2022 roku, co oznacza, że ​​jej wiek 2022 był rokiem jej odejścia. Na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Puszkach 28 kwietnia tego roku odbyło się nabożeństwo żałobne ku czci jej życia i spuścizny.

Nasza mama wielokrotnie udowodniła swoją ogromną wolę walki na torze, a teraz nie poddaje się i walczy z rakiem. Rak kości odebrał jej to, na czym zbudowała jej karierę, silne nogi. Rak czuł się bardzo komfortowo i odbierał możliwość chodzenia. Mama nie czuje nóg i potrzebuje całodobowej opieki. Konieczna jest rehabilitacja i przystosowanie mieszkania do potrzeb osoby leżącej i na wózku inwalidzkim (m.in. łóżko ortopedyczne, łazienka dla osób niepełnosprawnych). Tak jak moja mama dawała z siebie wszystko dla Polski, tak teraz potrzebuje pomocy, by mogła funkcjonować na co dzień. Liczymy na Wasze wsparcie i mamy nadzieję, że teraz nie zawiedziecie jej wspierając ją, tym razem w jej wyzdrowieniu. Dziękuję za wszelką pomoc – napisał w opisie kolekcji syn polskiej legendy łyżwiarstwa szybkiego, Jan Filip Ferens.